Aborygeńska Wiktoria

Do dzisiaj nie można precyzyjnie określić momentu przybycia Aborygenów na kontynent australijski. Szacunki są różne, jednak najczęściej uważa się, że pochodzili oni z archipelagu Azji Południowo-Wschodniej między 40 000 a 60 000 lat temu. Z historią sięgającą poza ludzką wyobraźnię, Aborygeni Australii posiadają najstarszą ciągłą kulturę na świecie.

Aborygeni nie postrzegali samych siebie jako jednej zbiorowości, lecz jako wiele odrębnych klanów, które żyły niezależnie od siebie. Szacuje się, że gdy pierwsi Europejczycy przybyli, na terenie Australii żyło około 500 takich klanów. W Wiktorii uważa się, że istniało około 38 odrębnych grup językowych, a w ramach każdej z nich wiele klanów.

Mimo braku wielkich zasobów materialnych, Aborygeni stworzyli bardzo złożony system duchowy. Według ich wierzeń ludzie są częścią ziemi, na której żyją. Każdy klan i każda osoba jest bezpośrednim potomkiem tych epickich przodków, którzy stworzyli ziemię i wszystkie istoty żywe podczas tego, co nieprecyzyjnie tłumaczy się jako "czas marzeń". Historia tej kreacji przekazywana była z pokolenia na pokolenie poprzez pieśni i wersy. Każda część środowiska, czy to skała, krzew czy wydma, ma swoje znaczenie i stanowi nieodłączną część tożsamości Aborygenów.

Według Aborygeńskiego sposobu myślenia, obecne pokolenia są opiekunami ziemi, a nie jej właścicielami. Chociaż zawsze żyli w zgodzie ze swoim środowiskiem, wpłynęli na nie. Aby tworzyć bardziej skąpe i otwarte lasy sprzyjające polowaniom, Aborygeni regularnie podpalali swoje tereny łowieckie. Około 10 000 lat temu wprowadzili Dingo, co doprowadziło do wyginięcia Diabła Tasmańskiego i Tygrysa Tasmańskiego na kontynencie australijskim.

Są dowody na to, że niektóre klany Aborygenów miały nieregularne kontakty z indonezyjskimi żeglarzami przez kilkaset lat przed przybyciem Europejczyków. Jednak nic nie mogło ich przygotować na główną inwazję obcych, którą mieli doświadczyć.

Kolonizatorzy brytyjscy ogłosili kontynent australijski Terra Nullius - ziemią, której nikt nie posiadał i która mogła zostać podbita bez dalszego ado. Postrzegali rdzennych mieszkańców jako prymitywną rasę, która wędrowała przez ziemię, nie zakładając trwałych osadów ani nie uprawiając ziemi.

Wielu Aborygenów padło ofiarą europejskich chorób, które były im zupełnie obce. Inni zostali zmuszeni opuścić miejsce, w którym ich klan żył przez tysiące lat. Dla Aborygenów oznaczało to utratę centralnej części ich tożsamości wraz z źródłami pożywienia i wody. Krwawe konfrontacje między rdzennymi ludźmi a kolonistami brytyjskimi stały się nieuniknione i prawie zawsze kończyły się tragicznie dla Aborygenów, którzy byli źle przygotowani do walki przeciwko uzbrojonym obcym inwazjatorom. Skutki kolonizacji europejskiej były katastrofalne dla Aborygenów w całej Australii, a ich liczba zmniejszała się z przerażającą szybkością.

Dopiero w 1992 roku Sąd Najwyższy Australii obalił prawny fikcyjny termin terra nullius. Po raz pierwszy w historii australijski sąd uznał, że Australia była zamieszkana, gdy została zgłoszona przez Króla Brytyjskiego w 1788 roku, i że prawa Aborygenów nie przestały obowiązywać po kolonizacji europejskiej. To oświadczenie prawne stało się znane jako Decyzja Mabo.

Dziś w Wiktorii i w innych częściach Australii, umowy dotyczące użytkowania ziemi przyznają wspólnotom Aborygeńskim możliwość korzystania z ziemi w różnych celach kulturowych, społecznych i ekonomicznych.

Granice plemienne są dzisiaj uznawane i stanowią podstawę roszczeń do tytułu własności autochtoniczej na mocy ustawy Rządu Federalnego o Tytule Zagospodarowania Krajowego. W historyczny sposób lud Yorta Yorta zgłosił pierwsze roszczenie do tytułu autochtonicznego w Viktorii na mocy tej ustawy w 1993 roku.

Aborygeni z radością witają możliwość opowiedzenia odwiedzającym o swojej ziemi i kulturze, a wiele społeczności stworzyło dobrze zorganizowane centra informacyjne wokół tradycyjnych miejsc.

Dla Aborygenów ziemia ma centralne znaczenie dla ich tożsamości, dziedzictwa i istnienia duchowego. Krajobraz oraz wszyscy zwierzęta, rośliny i ludzie, którzy go zamieszkują, stanowią integralną część ich otoczenia duchowego.

Wokoło Melbourne i Wiktorii znajduje się wiele miejsc o znaczeniu dla rdzennych mieszkańców, w tym starożytne obozowiska, miejsca misyjne, rezerwaty i miejsca, gdzie miały miejsce bitwy i masakry.

Melbourne to dobre miejsce do rozpoczęcia odkrywania Aborygeńskiej Wiktorii. Miejsce, które obecnie zajmuje Melbourne, kiedyś było Ziemią Kulinów, złożoną z ludów Wurundjeri, Boonerwrung, Taungurong, Djajawurrung i Wathaurung. Zawsze to było ważne miejsce spotkań dla rdzennych mieszkańców.

The Koorie Heritage Trust Centre na rogu King Street i Little Lonsdale Street w centrum miasta to jedno z najważniejszych centrum Aborygeńskich w Melbourne. Zbiór artefaktów, obrazów, fotografii oraz nagrań pisemnych i ustnych, centrum zachowuje kulturę Koori. Koori to lokalna nazwa rdzennych mieszkańców tej okolicy.

The Bunjilaka to Centrum Kultury Aborygeńskiej w Muzeum Melbourne. Aktualnie przestrzeń wystawiennicza jest zamknięta z powodu przebudowy i ma być ponownie otwarta od połowy 2013 roku.

Lokalni przewodnicy Aborygeńscy prowadzą zwiedzających po Parku Botanicznym Królewskim w ramach spacerów związanych z dziedzictwem. Podczas spaceru możesz dowiedzieć się o bogatym dziedzictwie ludów Boonwurrung i Woiwurrung oraz tradycyjnym zastosowaniu roślin w żywności, medycynie, narzędziach i ceremoniach.

Nie brakuje galerii sztuki Aborygeńskiej na terenie całego Melbourne. Wśród nich są Gabrielle Pizzi na Flinders Lane, Aboriginal Galleries of Australia na Spring Street, Aboriginal Gallery of Dreamings w Cheltenham, Alcaston Gallery na Brunswick Street, Fitzroy oraz Redrock Gallery w Southgate.

Jeśli szukasz autentycznego prezentu do zabrania do domu, udaj się do Aboriginal Creations na Bourke Street. Sklep sprzedaje odzież, torebki, buty, biżuterię, sztukę i pamiątki - wszystkie wykonane przez artystów i projektantów Aborygeńskich.

Ostatnio odkryte dowody stałej wioski Aborygeńskiej w pobliżu Lake Condah przyniosły temu miejscu status Miejsca Dziedzictwa Narodowego. Wioska stanowi ważny dowód na obalenie mitu, że wszyscy rdzenni mieszkańcy Australii byli wędrownymi. W ramach wycieczki z przewodnikiem możesz zobaczyć pozostałości kamiennych domów, które były zamieszkane przez lokalne klany.

The Narana Creations Aboriginal Craft and Cultural Interpretation Centre w Torquay sprzedaje autentyczne, ręcznie wykonane przedmioty Aborygeńskie oraz prowadzi demonstracje kulturowe, takie jak występy z didgeridoo i rzuty bumerangiem.

Ciesz się wspaniałymi widokami podczas Point Addis Koori Cultural Walk, ucząc się o tradycyjnym zastosowaniu lokalnych roślin wśród Wathaurong, Aborygenów, którzy kiedyś zamieszkiwali obszar Geelong. Strona internetowa Surf Coast

The Worn Gundidj Centre organizuje wystawę zdjęć na temat Tower Hill i ludności Koori z tego obszaru. Posiada mały sklep ze sprzedażą przedmiotów rękodzielniczych wykonanych przez rdzennych mieszkańców.

Gariwerd, czyli to co obecnie jest znane jako Grampians, były domem dla Aborygenów przez co najmniej 5000 lat. Otoczeni bogatą florą i fauną żyli jak w naturalnym spiżarni. Oprócz polowania i innych działań mających na celu dostarczanie jedzenia, mieli wystarczająco czasu na praktykowanie swojej duchowości i sztuk. Grampians stanowią dom dla 80 procent miejsc sztuki na skałach w Wiktorii.

Wśród najważniejszych schronów ze sztuką naskalną w regionie jest schron Bunjil w pobliżu Stawell. Bunjil znany był jako dobry duch, który stworzył rzeczy takimi, jakimi są dzisiaj, i nadał plemionom ich prawo i kulturę. Miejsce otoczone jest pagórkowatym krajobrazem, w którym możesz spotkać pojedynczego wallabiego lub kangura, jeśli masz szczęście.

Brambuk - Narodowy Park & Centrum Kultury jest poświęcone odkrywaniu dziedzictwa Aborygeńskiego regionu. Hostuje ożywczą wystawę na temat flory, fauny, geologii i tradycyjnych opiekunów Grampians. Brambuk Aboriginal Cultural Centre tuż za nim został zaprojektowany jako symbol kultury Koori. Informuje o życiu rdzennych mieszkańców przed przybyciem Europejczyków i ich tragiczny los podczas kolonizacji.

Obszar Gippsland był domem dla Aborygenów przez dziesiątki tysięcy lat. Wilsons Promontory National Park pozostaje miejscem o znaczeniu duchowym dla wspólnot Koorie dzisiaj.

W Bairnsdale potomkowie lokalnych ludów Gunai założyli miejsce Krowathunkaloong Keeping Place, dokumentujące ich historię i dawny sposób życia.

Centrum jest częścią Szlaku Kulturowego Bataluk, który rozciąga się od Sale przez Park Narodowy Mitchell River, Bairnsdale i Orbost do Cape Conran. Podąża ścieżkami i szlakami handlowymi rdzennych mieszkańców i łączy ważne miejsca historyczne i kulturowe.

 Obraz dzięki uprzejmości: Getty Images/Turystyka Wiktorii